A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Duo Reges: constructio interrete. Quonam, inquit, modo? Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?

Bork: Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?
Zenonem roges;: Hunc ipsum Zenonis aiunt esse finem declarantem illud, quod a te dictum est, convenienter naturae vivere.
Quis negat?: Quae ista amicitia est?

Hac videlicet ratione, quod ea, quae externa sunt, iis tuemur officiis, quae oriuntur a suo cuiusque genere virtutis.

Quid censes eos esse facturos, qui omnino virtutem a bonorum
fine segregaverunt, Epicurum, Hieronymum, illos etiam, si
qui Carneadeum finem tueri volunt?

Cognitis autem rerum finibus, cum intellegitur, quid sit et
bonorum extremum et malorum, inventa vitae via est
conformatioque omnium officiorum, cum quaeritur, quo quodque
referatur;

Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Hic ambiguo ludimur. Facillimum id quidem est, inquam. Ita nemo beato beatior. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Hic ambiguo ludimur. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Hoc non est positum in nostra actione. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Quis istum dolorem timet? Oratio me istius philosophi non offendit; An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?

Quid, quod res alia tota est?
Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.
Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.
Illi enim inter se dissentiunt.
Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.

Cuius etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere.
Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;
Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.
Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac.